Menu
De belangrijkste functie van aangroeiwerende coatings is om extra wrijvingsweerstand als gevolg van ophoping van biofouling op een scheepsromp tot een minimum te beperken. De prestatietests van aangroeiwerende producten zijn momenteel voornamelijk gebaseerd op statische blootstellingstests op vlotten (volgens ASTM D3623/D6990) of polijsttesten in zeewater (ASTM D4938). Dergelijke methoden geven alleen indirecte metingen van wrijvingsweerstandseigenschappen van rompcoatings.
In dit artikel wordt een beschrijving gegeven van drie testmethoden die wel directe gegevens geven over wrijvingsweerstandseigenschappen van coatings (met en zonder vervuiling) en als zodanig kunnen worden gebruikt bij productvergelijking en selectie van geschikte producten.
Waar fabrikanten voor de registratie van aangroeiwerende middelen werkzaamheidsgegevens van (gesimuleerde) veldtesten moeten aanleveren, wordt ook een korte beschrijving van deze gestandaardiseerde methode gegeven.
Endures heeft jarenlange ervaring in het testen van blootstelling aan statische vlokken van aangroeiwerende verven. Deze testen worden uitgevoerd volgens het BPR Guidance Document Vol. II – Werkzaamheid (versie 3, ECHA, april 2018).
Als onafhankelijk contractlaboratorium kan Endures de prestaties van verfproducten van verschillende leveranciers onder dezelfde blootstellingsomstandigheden direct vergelijken. Onze blootstellingslocatie in de haven van Den Helder, de belangrijkste marinebasis in Nederland, is representatief voor Noordzeekustwater met hoge aangroeidruk tijdens een aangroeiseizoen dat loopt van maart tot november. Zeewaterparameters zoals temperatuur, pH, zoutgehalte en zuurstofconcentratie worden in ons lab continu gemonitord.
De methodologie om de werkzaamheid van aangroeiwerende verven te evalueren is gebaseerd op de methoden beschreven in ASTM D3623/D6990. Tijdens het aangroeiseizoen worden regelmatig inspecties en foto’s gemaakt, wordt het percentage aangroei op panelen geschat en uit deze gegevens wordt een vervuilingsweerstand (FR)-percentage afgeleid: FR 100 betekent geen aangroei en met FR 0 is een paneel volledig bedekt. De productprestaties worden geëvalueerd op basis van de criteria voor voldoende/niet geslaagd beschreven in het BPR-richtsnoer. Deze test zal alleen het vermogen van een coating aantonen om de vestiging van aangroeiende organismen te weerstaan of te voorkomen. Fig. 1 illustreert de testfaciliteit in de haven van Den Helder, Nederland.
Het principe van deze test is het uitvoeren van vergelijkende metingen van de wrijvingsweerstand van gecoate schijven met en zonder vervuiling. Naast statische blootstellingstests op vlotten geeft deze test relevante informatie over de aangroei- en lossingseigenschappen van rompcoatings.
Deze test wordt uitgevoerd met de Friction Disk Machine die beschikbaar is in het Endures laboratorium. Verven die worden onderzocht, moeten op ronde schijven worden aangebracht. De gecoate schijven worden eerst in schone staat gemeten, vervolgens gedurende een bepaalde tijd blootgesteld in de haven van Den Helder waar ze vervuild raken en vervolgens naar het laboratorium worden gehaald voor een tweede weerstandsmeting.
Het verschil in wrijvingsweerstand tussen vervuilde en schone toestand geeft kwantitatieve gegevens over de weerstandsboete die een bepaald vervuilingspatroon kan opleveren. Op deze manier kunnen verschillende verfproducten worden vergeleken op wrijvingsweerstandseigenschappen. De testmethode is geschikt voor zowel zelfpolijstende lakken (SPC) als voor fouling release coatings (FRC).
Het doel van deze test is om de minimale snelheid vast te stellen voor zelfreiniging van rompcoatings met mariene aangroei. Het testprotocol omvat twee verschillende stappen:
A) Statische blootstelling van gecoate panelen aan zeevervuiling gedurende een periode van 1 – 4 maanden, gevolgd door
B) Roterende trommel testen in zeewater met toenemende snelheid (4 – 30 knopen) gedurende meerdere rotatietijden.
Na statische blootstelling worden de panelen geïnspecteerd op vervuiling, gemonteerd op de rotortrommel en onderworpen aan een rotatieprotocol met incrementele snelheidsstappen van 2 knopen tot de snelheid waarbij alle vervuiling wordt verwijderd. Bij elke snelheid kunnen meerdere rotatietijden worden onderzocht.
De resultaten die worden verkregen zijn tweeledig: 1) wat is de minimale snelheid waarmee vervuiling begint af te spoelen en 2) welke snelheid/rotatieregime is vereist om een volledig gereinigd coatingoppervlak te krijgen.
Op deze manier kunnen verschillende coatingproducten worden vergeleken op vuilafstotende eigenschappen bij verschillende vaarsnelheden en na verschillende stilstandtijden
Expert Corrosion & Materials
+31 (0) 6 13 96 83 39